Podkłady cementowe, inne podłoża posiadające odpowiednią sztywność i nośność.

Podłoże musi być  nośne, równe  i wolne od zanieczyszczeń.  Podkłady  cementowe  powinny  być  związane, wysezonowane,  bez spękań  z właściwie wykonanymi dylatacjami. Wzdłuż krawędzi balkonu, na szerokość montowanego profilu (80 mm), podłoże powinno posiadać uskok (obniżenie ok. 3 mm) tak, aby po montażu profilu jego powierzchnia licowała się z płaszczyzną podkładu. Obniżenie można wykonać za pomocą szablonu montażowego z tworzywa ABS dostępnego z profilami, odpowiednio: 1. W przypadku nowo wykonywanego podkładu cementowego – poprzez wtopienie szablonu montażowego w świeżą zaprawę. 2. w przypadku związanego podkładu cementowego – poprzez ułożenie na nim szablonu montażowego i wyrównanie podkładu do jej górnej powierzchni zaprawą wyrównawczą.

Przymiar metrowy lub miara zwijana, piła odpowiednia do cięcia aluminium, nóż, mieszarka lub wiertarka elektryczna wolnoobrotowa, mieszadło koszyczkowe, nierdzewna paca stalowa, pędzel, szczotka malarska, szpachelka malarska, szpachelka lub kielnia, naczynie z podziałką. Dopuszczalne jest używanie pił ręcznych lub mechanicznych, przeznaczonych do ciecia aluminium. Niedopuszczalne jest używanie do cięcia profili narzędzi powodujących efekt termiczny (nagły wzrost temperatury), np. szlifierki kątowej.

Prace montażowe profili wykonywać w warunkach odpowiednich do zabudowy materiałów izolacyjnych i montażowych, takich jak: zaprawa uszczelniająca, łączniki mechaniczne lub chemiczne, inne materiały, zgodnie z kartami technicznymi tych materiałów.

Montaż rozpoczynamy od narożników. Po ich wstępnym ustawieniu zaznaczamy miejsca mocowania mechanicznego, wiercimy otwory, osadzamy koszulki kołków rozporowych i wstępnie mocujemy narożniki celem wymierzenia dalszych odcinków profili prostych. Odcinki proste profili należy tak wymierzać, aby na ich łączeniach pozostawić przerwy dylatacyjne o szerokości około 2 mm, a przy ścianach uwzględnić montaż odbojnika przyściennego OP30/40. Montaż profili prostych wykonujemy podobnie jak w przypadku narożników. Na powierzchni wykonanego wcześniej uskoku w podkładzie wzdłuż krawędzi balkonu układamy cienką warstwę z zaprawy uszczelniającej, na której osadzamy narożniki i profile proste, dbając o właściwe i równe ustawienie. Po wstępnym związaniu zaprawy uszczelniającej dokręcamy wkręty osadzonych kołków rozporowych. Na wysokości przerw dylatacyjnych (łączeń profili i narożników) od spodu profili mocujemy poziomy łącznik dylatacyjny, a od zewnątrz łącznik L30/40. Powstałą szczelinę dylatacyjną, na całej długości wypełniamy wtopioną w zaprawę uszczelniającą taśmę wzmacniającą. W dalszej kolejności wykonujemy hydroizolacje przy zastosowaniu jednoskładnikowej masy uszczelniającej KLEIB HYDRO lub dwuskładnikowej KLEIB HYDRO EXTRA. Na wykonanej hydroizolacji układamy płytki ceramiczne przy użyciu kleju do płytek klasy min. C2S1 np.: KLEIB C11 lub KLEIB C12. Należy zwrócić uwagę, aby pomiędzy „noskiem” profilu, a płytkami pozostawić szczelinę o szerokości minimum 6 mm, a od góry nad otworami odwadniającymi ułożyć sznur dylatacyjny. Przestrzeń pomiędzy profilem („noskiem”), a płytkami wypełniamy elastyczną masą uszczelniającą (do stosowania na zewnątrz, np. poliuretanową).

Ułożona posadzka powinna posiadać dylatacje o polach nie większych niż 2 x 2 mb. Minimalna szerokość spoin powinna wynosić 5 mm, a materiał wypełniający spoiny właściwy do zastosowań na tarasach i balkonach. Płytki dobierać o możliwie małych wymiarach, w jasnych kolorach, o nasiąkliwości mniejszej od 3%. Posadzka powinna mieć spadek od 1,5 do 2% ukształtowany bezpośrednio na płycie konstrukcyjnej.

Sposób zabudowy profilu pokazano na rysunku obrazującym jego przykładowe zastosowanie.

W trakcie wykonywania prac stosować okulary ochronne. W przypadku zabrudzenia profili w trakcie montażu, możliwie szybko czyścić wodą, a stwardniałe odpowiednim środkiem czyszczącym, niepowodującym niszczenia   powłoki   lakierniczej profili (szczegółowe informacje poniżej w „ZALECENIACH OGÓLNYCH-EKSPLOATACYJNYCH”). W zakresie użycia pozostałych materiałów, a w szczególności zapraw uszczelniających, zapraw klejowych, spoin, taśm wzmacniających, uszczelnień elastycznych i innych, należy stosować materiały właściwe do zastosowań na tarasach i balkonach, stosować się do zapisów zawartych w kartach technicznych produktów lub innych, wymaganych prawem, dokumentów odniesienia. Producent nie odpowiada za szkody wynikłe z niezgodnego z przeznaczeniem użycia wyrobu, stosowania nieodpowiednich materiałów towarzyszących i użycia niewłaściwych narzędzi. Prace prowadzić zgodnie z projektem, kartą techniczną, stosowanymi normami, zasadami sztuki budowlanej, przepisami BHP.

Mycie profili należy przeprowadzić przynajmniej dwa razy do roku. DO mycia należy używać czystą wodę i tkaninę, nie rysującą powierzchni. Nie wolno stosować mocno kwaśnych lub mocno alkalicznych alkoholicznych środków czyszczących, jak również środków powierzchniowo czynnych mogących reagować z aluminium. Nie wolno stosować organicznych rozpuszczalników zawierających estry, ketony, alkohole, związki aromatyczne, estry glikoli, węglowodory chlorowane, itp. Po każdym myciu, powierzchnia musi być natychmiast spłukana czystą, zimną wodą. Nie wolno stosować soli oraz substancji chemicznych do usuwania oblodzenia w pobliżu profili. Zaleca się, wykonywać dwa razy w roku przeglądy techniczne balkonów i tarasów, celem sprawdzenia stanu technicznego poszczególnych elementów. W razie ujawnienia usterek, należy je możliwie szybko usunąć.

Transportować w oryginalnych opakowaniach kartonowych, w pozycji poziomej, zabezpieczając przed uszkodzeniami mechanicznymi. Przechowywać w pomieszczeniach chroniących przed zabrudzeniami, odkształceniami i zarysowaniem, w kartonach warstwowo, maksymalnie w 10 warstwach.

Profil K30: długość 2 mb po 4 szt. w opakowaniach kartonowych. Narożniki: po 2 szt. w opakowaniach kartonowych. Łącznik L30/40: 10 szt. w opakowaniach kartonowych. Odbojniki przyścienne OP30/40 (lewy + prawy): 1 komplet. Szablon montażowy z tworzywa ABS: długość 2 mb. Po 10 szt. w opakowaniu.