Podkłady cementowe, inne podłoża posiadające odpowiednią sztywność i nośność.

Podłoże musi być nośne, równe i wolne od zanieczyszczeń. Podkłady cementowe powinny być związane, wysezonowane, z właściwie wykonanymi dylatacjami. Wzdłuż krawędzi balkonu, na szerokość montowanego profilu (80 mm), podłoże powinno posiadać uskok (obniżenie ok. 3 mm) tak, aby po montażu profilu jego powierzchnia licowała się z płaszczyzną podkładu.

Przymiar metrowy lub miara zwijana, piła ręczna lub mechaniczna odpowiednia do cięcia aluminium, nóż, mieszarka lub wiertarka elektryczna wolnoobrotowa, mieszadło koszyczkowe, nierdzewna paca stalowa, pędzel, szczotka malarska, szpachelka lub kielnia, naczynie z podziałką. Niedopuszczalne jest używanie do cięcia profili narzędzi powodujących efekt termiczny (nagły wzrost temperatury), np. szlifierki kątowej.

Montaż profili wykonywać w warunkach odpowiednich dla materiałów izolacyjnych i montażowych (zaprawa uszczelniająca, łączniki mechaniczne lub chemiczne, inne materiały) zgodnie z kartami technicznymi tych materiałów. Powierzchnię szpachlowaną chronić przed nadmiernym przesuszeniem i zawilgoceniem.

Prace rozpoczynamy od montażu narożników. Po ich wstępnym ustawieniu zaznaczamy miejsca mocowania mechanicznego, wiercimy otwory, osadzamy koszulki kołków rozporowych i wstępnie montujemy. Wymierzamy odcinki proste profili, tak aby na ich łączeniach pozostawić przerwy dylatacyjne o szerokości około 2 mm. Przygotowujemy   odpowiedniej długości odcinki taśm z zastrzeżeniem, że łączenia taśm nie mogą wystąpić w miejscach łączenia profili. Wsuwamy taśmy w specjalnie przygotowane gniazdo w profilach. Następnie na powierzchni wykonanego wcześniej uskoku w podkładzie układamy cienką warstwę z zaprawy uszczelniającej i rozpoczynamy właściwy montaż profili dbając o ich równe ustawienie. Całość wstępnie przykręcamy do podłoża i pozostawiamy aż do zawiązania zaprawy uszczelniającej, po tym czasie dokręcamy wkręty mocujące. Następnie nakładamy zaprawę uszczelniającą bezpośrednio na płaszczyznę profilu wklejając w nią taśmę CLEVER i dbając aby pod taśmą nie pozostały pęcherze powietrza. Pozostałe czynności związane z wykonaniem izolacji wykonujemy zgodnie z kartami technicznymi producenta chemii budowlanej. Na wykonanej warstwie hydroizolacji układamy płytki ceramiczne na odpowiednim kleju do płytek (klasa minimum C2S1; np. KLEIB C11, KLEIB C12). Pomiędzy „noskiem” profilu a płytkami należy pozostawić szczelinę o szer. 6 mm, a od góry nad otworami odwadniającymi ułożyć sznur dylatacyjny. Przestrzeń pomiędzy profilem a płytkami wypełniamy elastyczną masą uszczelniającą. Montaż profili KLEIB K35 można obejrzeć na materiałach filmowych znajdujących się na stronie internetowej.

W trakcie wykonywania prac chronić powłokę lakierniczą profili przed uszkodzeniem. Niedopuszczalny jest montaż   uszkodzonych profili. W przypadku zabrudzenia profili, możliwie szybko czyścić wodą i tkaniną nierysującą powierzchni. Nie wolno dopuścić, aby zabrudzenia  (np. zaprawami uszczelniającymi lub klejowymi) stwardniały na zewnętrznej powierzchni profili. Producent nie odpowiada za szkody wynikłe z niezgodnego z przeznaczeniem użycia wyrobu, stosowania nieodpowiednich materiałów towarzyszących i użycia niewłaściwych narzędzi. Prace prowadzić zgodnie z projektem, kartą techniczną, stosownymi normami, zasadami sztuki budowlanej, przepisami BHP.

Mycie profili należy przeprowadzić przynajmniej dwa razy do roku. Do mycia najlepiej używać czystą wodę i tkaninę, nierysującą powierzchni. Nie wolno stosować mocno kwaśnych lub mocno alkalicznych środków czyszczących, jak również środków powierzchniowo czynnych mogących reagować z aluminium. Nie wolno stosować organicznych rozpuszczalników zawierających estry, ketony, alkohole, związki aromatyczne, estry glikoli, węglowodory chlorowane, itp. Po każdym myciu powierzchnia musi być natychmiast spłukana czystą zimną wodą. Nie wolno stosować soli oraz substancji chemicznych do usuwania oblodzenia w pobliżu profili. Zaleca się wykonywać dwa razy w roku przeglądy techniczne balkonów i tarasów, celem sprawdzenia stanu technicznego poszczególnych elementów. W razie ujawnienia usterek należy je możliwie szybko usunąć.